نقش سبک های تفکر در پیش بینی ابعاد خلاقیت در دانشجویان استعداد درخشان و ممتاز

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ابعاد خلاقیت بر مبنای مؤلفه های تشکیل دهنده سبک تفکر در میان دانشجویان استعداد درخشان و دانشجویان ممتاز دانشگاه انجام شد. روش: این پژوهش توصیفی- همبستگی بر روی 147 نفر (95 دختر و 52 پسر) دانشجوی استعداد درخشان و دانشجوی ممتاز دانشگاه شیراز که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند، انجام شد. از پرسشنامه سنجش خلاقیت عابدی و نسخه کوتاه شده پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر به عنوان ابزار سنجش استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام با نرم افزار spss 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین خلاقیت با مؤلفه های تشکیل دهنده سبک تفکر نوع اول استرنبرگ رابطه معنادار مثبتی وجــود دارد. در تحلیل رگرسیون گام به گام برخی از مؤلفه های تشکیل دهنده نوع اول (قضاوتی، قانون گذاری، کلی و آزادمنشانه) پیش بینی کننده ابعاد و نمره کل خلاقیت بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، مؤلفه های تشکیل دهنده سبک تفکر نوع اول می توانند به عنوان سازه ای بنیادین و اثرگذار در روند بهبود و تقویت خلاقیت به شمار روند. بنابراین می توان از طریق آموزش سبک تفکر نوع اول در توسعه خلاقیت اقدام مؤثر نمود.